William Golding, najwybitniejszy współczesny pisarz angielski, który w 1983 r. otrzymał Nagrodę Nobla za całokształt twórczości literackiej, urodził się w St. Columb Minor, w r. 1911. Studiował w Oksfordzie, a po wybuchu drugiej wojny światowej, wcielony do marynarki, uczestniczył w wielu konwojach i słynnych bitwach morskich, między innymi w czasie lądowania wojsk alianckich w Normandii. Po wojnie przez kilka lat pracował jako nauczyciel w Bishop Wordsworth's School. Na jego dorobek twórczy składają się między innymi takie powieści, jak: „The Inheritors” (1955), „Pincher Martin” (1956), „The Pyramid” (1966), „Rites of Passage” (1980), „The Paper Men” (1984), a w Polsce ukazały się dotychczas „Władca much” („Lord of the Flies”, 1954), „Siła bezwładu” („Free Fall”, 1959) i „Wieża” („The Spire”, 1964). Pisze również poezje i opowiadania. „Widzialna ciemność” ukazała się w 1979 r., tytuł zaczerpnął autor z opisu piekła w „Raju utraconym” Johna Miltona. Powieść rozpoczyna się pożarem Londynu podczas jednego z nalotów Blitzkriegu. Z płomieni wyłania się ocalały cudem chłopiec, o którego pochodzeniu wiadomo tylko, że „wziął się z ognia". Do końca życia jest napiętnowany odrażającą blizną na twarzy i wyobcowany z normalnego życia w społeczeństwie. Szuka ucieczki w Biblii, z jej pomocą usiłuje odnaleźć własną tożsamość i sens istnienia. Tematyka społeczno-moralna dominuje w całej twórczości Goldinga, ale w „Widzialnej ciemności” szczególnie mocno została podkreślona dwoistość natury ludzkiej. Po raz pierwszy, w tej właśnie książce, autor przenosi walkę między dobrem i złem do współczesności. Zarówno wątki, jak i wszystkie postaci nacechowane są wieloznaczną symboliką, a wizja świata — to obraz zagłady przypominający biblijną Apokalipsę. [Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik]