Po raz pierwszy ujrzał niebo dokładnie w sześć godzin i pięćdziesiąt siedem minut po tym, gdy zadurzyło się w nim całe pokolenie. Co istotniejsze, przeżył tym samym swą pierwszą śmierć - tę najwcześniejszą z wielu pomniejszych śmierci, które miały jeszcze nastąpić. Kurt zagrał jako główna gwiazda prestiżowego "Saturday Night Live", jego album trafił na pierwsze miejsce listy muzycznych bestsellerów, a Weird "Al" Yankovic poprosił go o wyrażenie zgody na sparodiowanie "Teen Spirit". Wydarzenia te, postrzegane jako całość, bez wątpienia wyznaczyły punkt kulminacyjny w jego krótkiej karierze, składając się na dowód uznania, o jakim większość wykonawców może tylko pomarzyć, a o jakim sam Kurt fantazjował nawet jako nastolatek. Lecz w godzinach poprzedzających świt Kurt nie cieszył się świadomością odniesionego zwycięstwa, nie doświadczał tym bardziej pragnienia, aby zwycięstwo to świętować. Gdy Courtney spała, Kurt lekkomyślnie - czy też celowo - wziął więcej heroiny niż nakazywałby rozsądek. Na skutek przedawkowania jego skóra przybrała odcień morskiej zieleni, a mięśnie zesztywniały na podobieństwo solidnych kabli. Love w popłochu zaczęła udzielać mu pierwszej pomocy, co z biegiem czasu miało stać się dla niej rutyną. Po kilku minutach odzyskał już przytomność, siedział przy niej i rozmawiał, a choć wciąż znajdował się pod silnym wpływem narkotyku, na jego twarzy gościł teraz uśmieszek znamionujący opanowanie, jak gdyby cały ten wyczyn napawał go dumą. W ciągu jednaego dnia Kurt narodził się dla świata, zmarł w sekrecie własnego mroku, wreszcie zaś wskrzeszony został dzięki potędze miłości. Był to wyjątkowy wyczyn - nieprawdopodobny i niemalże niemożliwy - to samo można wszakże powiedzieć o znacznej części jego przejaskrawionego życia, począwszy od miejsca, z którego pochodził. Fragment "Pod ciężarem nieba" [z okładki - In Rock, 2001]