Organy państwowe zawsze poszukiwały źródeł informacji, które byłyby pomocne w podejmowaniu decyzji lokalnie, jak i ważnych dla całego państwa. Decyzji, od których zależało często bezpieczeństwo państwa; wewnętrzne i zewnętrzne. Od wieków wykorzystywano informatorów, agentów, inne osobowe źródła informacji, przechwytywano i czytano dokumenty zanim stały się one publicznymi. Wszystko to, aby wiedzieć więcej, poznać zamiary wroga, wyprzedzić go, mieć czas na przygotowanie strategii obronnej lub właśnie wykonać wyprzedzający atak. Jedną z takich technik był i jest tzw. biały wywiad. W odróżnieniu od innych metod pozyskiwania i analizowania informacji przez agendy państwowe, nie miał on charakteru skrytego, tajnego, nielegalnego. Wręcz przeciwnie korzystał on z powszechnie dostępnych, jawnych źródeł informacji, nie stosowano przy tym żadnych działań operacyjnych. Przymiotnik "biały" miał wprost sugerować jego swoistą niewinność w odróżnieniu od innych metod. Dawniej polegał on na czytaniu książek, ulotek, napisów na murach, czy wycinaniu z gazet informacji, które mogły się przydać, a które to dotyczyły zdarzeń, osób lub miejsc, będących w zainteresowaniu odpowiednich służb specjalnych, w tym wywiadowczych, kontrwywiadowczych albo dyplomatycznych. Obecnie podstawowym źródłem informacji staje się Internet. Niniejsza praca zbiorowa zawiera 12 opracowań dotyczących szerokiego spektrum zagadnień, od kryminalistycznych przez procedurę karną aż po rozwiązania informatyczne. Autorzy reprezentują zarówno środowiska akademickie jak też organy ścigania.

SPIS TREŚCI: 1. Biały wywiad” a bezpieczeństwo państwa (uwagi wprowadzające) (Krzysztof Prokop) ; 2. Rola „białego wywiadu” w działalności służb specjalnych na przestrzeni wieków (Andrzej Wojciulik) ; 3. „Biały wywiad” z perspektywy kryminalistyki (Piotr Chlebowicz) ; 4. Wykorzystanie otwartych źródeł informacji przez instytucje finansowe (Marcin Wysocki) ; 5. Możliwości wykorzystania informacji z otwartych źródeł w pracy polskiej jednostki analityki finansowej (Grzegorz Szczuciński) ; 6. ESOM jako narzędzie „białego wywiadu” (Krzysztof Wiciak) ; 7. „Biały wywiad” w Policji (Wiesław Mądrzejowski) ; 8. Wykorzystywanie otwartych źródeł informacji. Wyniki badań ankietowych (Wojciech Filipkowski) ; 9. Wykorzystanie tzw. białego wywiadu w działalności analityczno-informacyjnej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (Bogdan Święczkowski) ; 10. Wykorzystanie otwartych źródeł informacji w pracy prokuratora (Jędrzej D. Pogorzelski) ; 11. Analiza otwartych źródeł internetowych z zastosowaniem metodologii sieci społecznych (Anna Zygmunt, Jarosław Koźlak, Edward Nawarecki) ; 12. Internet a OSINT – szanse i praktyczne zastosowania (Przemysław Maciołek)